Czym jest msza trydencka?
Msza trydencka (nadzwyczajna forma rytu rzymskiego) to Msza Święta, której ryt (obrządek) kształtował się od czasów apostolskich do Soboru Watykańskiego II. Porządek Najświętszej Ofiary został zatwierdzony przez ojca świętego Piusa V (1570 r.) bullą Quo Primum w wyniku Soboru Trydenckiego. Bulla nigdy nie może być zniesiona, więc nikt nie ma prawa zabronić kapłanowi odprawiania Mszy Wszechczasów. W kolejnych latach biskupi Rzymu zmieniali kalendarz, dodawali święta oraz modlitwy. W roku 1962 papież Jan XXIII wprowadził ostatnie poprawki w Mszale Rzymskim (jeszcze „trydenckim”). Po soborze, za pontyfikatu Pawła VI postał nowy mszał- Novus Ordo Missae. Reformie uległy również ryty udzielania sakramentów oraz brewiarz. Nadzwyczajna forma rytu rzymskiego nie została jednak zniesiona czy zakazana, więc każdy prezbiter może ją odprawić, a wierny do niej przystępować.
W mszy trydenckiej większy nacisk kładzie się na samą ofiarę, czyli na istotę liturgii. W Novus Ordo bardziej na słowo kierowane do ludu. Modlitwy konsekracyjne zostały zmienione mimo nauczania ojców kościoła, którzy zabraniali ich edycji. Łacina znikła z ksiąg liturgicznych. Pojawiły się za to języki narodowe, z których można było korzystać tylko w wyjątkowych sytuacjach.
Należy pamiętać, że zarówno zwyczajny jak nadzwyczajny obrządek są bezkrwawą Najświętszą Ofiarą, która jest godziwa i ważna. Stanowi wielki skarb Kościoła.
Podsumowując. Msza trydencka to Msza Święta odprawiana powszechnie przed reformą liturgiczną Soboru Watykańskiego II.
